Seyyid Abdülğaffarı Şehidi (Sani ) Arvasi

Babası ; Seyyid Şerif Arvasi

Dedesi; Seyyid Abdülğaffar Arvasi

Şeyh Fethullah Hasbi’den icazetli idi.Bu icazeti İstanbul müftülüğünde bulunan meşihat arvişindedir. İlimde zamanın feridi  idi. Bitlis’in Mermudiye mahallesinin sakinleri bu zatı mahalle camilerinde devamlı vaaz vermesi için Şeyh Fethullah’tan rica ederler, kendileri de buna izin verip bu camiye tayin eder ve O da gider. Mükemmel bir ilim ve o denli belagate sahip olduğundan sohbetlerine her kesimden bir çok insan toplanırmış.

Kürsüde Beydavi tefsirini açıyor ve insanlara ayetlerin tefsirlerini o ana kadar cemaatten kimsenin duymadığı bir mükemmellikte yapıyor ve halkı saatlerce dinlettiği halde, insanlar zamanın nasıl geçtiğinin farkına varamıyorlarmış.

Üstadı olan Şeyh Fethullah’a muhabbeti son derece yüksek imiş. Öyle ki Şeyh Fethullah vefat ettikten sonra kabrini ziyarete gidemiyor, gidenlere; “Lütfen benim için de dua edin diyormuş”.

Seyyid Abdülğaffar, Ğavsul Azam’ın kızı Kudret hanımla evli olduğundan, Ğavs’ın damadı idi.1.Dünya savaşında Ruslar Bitlis’e geldiklerinde o da Süreym isimli köye gitmiş ve bu köyde yapılan savaşta dedesi gibi şehit düşmüştür. O anda köyün mezarlığına defnedilmiş, savaştaki şehitlerin çokluğundan dolayı kabir yeri sonradan tesbit edilememiştir.

En büyük oğlu Seyyid Muhammed Hafid (h.z)dir.